Abdurehim Abdulla is the one of the imprisoned Uyghur writers, he is now serving his 7 years of prison terms.
Abdurehim Abdulla was born on February 17, 1954 in Aksu Kelpin district. Until 1968, he attended elementary and junior high schools in Kelpin District. In 1979, he was admitted to the Faculty of Chinese Language and Literature of Xinjiang University. In 1984, he graduated university with a bachelor’s degree and was assigned to Xinjiang Audio and Video Publishing House – 新疆音像出版社 in September of the same year. He is still working as the literary editor of this publication.
Abdurrehim Abdullah’s literary creation has begun with the poem “I saw” which was published in “Aqsu newspaper” in 1978. So far, he has written 15 short stories such as “New Life“, “Morning Mother“, “Letter written on money“, “Test of Life “, “Sloping Roads“, “I Remember You“, “Mom in the Picture“, “From Ignorance to Perfection“. More than 300 poems such as “Sounds from the blacksmith’s shop“, “Broken Sword“, “Song about hope”, “Oh, fathers” have been published in various newspapers in our region. Apart from that, TV stories such as “Kechur Ana (sorry mother)“, “Happiness and Doomsday“, “King of the Wilderness” etc. written by him and directed by him, and have published and met with the public. Abdurrehim Abdullah’s short stories “Broken Sword“, “I was the son of such a country” have used in college and high school literature classes.
The short stories titled “Sloping Roads (Davanliq Yollar)” (ISBN:5390-01908-105-7-987) were published by National Publishing House – 民族出版社（北京） in October 1993, and the short story “Boynaq” was published by the Xinjiang People’s Publishing House – 新疆人民出版社. The poem “(Recalling You) Seni Eslep” won the 1st prize in the region, the story “My Mother is on the Sail” won the “Excellent Work” prize.
His short story “Forked road” written 2006 in Qaramay, published in a collection named “Under the sun light” by the Qaramay literature and artist association in 2008 by Xinjiang Youth Publishing House – 新疆青少年出版社.
His book “Antelope Legend” (ISBN:9399-2148-5631-7-978) is published by Xinjiang University publishing house – 新疆大学出版社 in April 2008, “Oh Fathers” (9153-14946-228-7-987) is published by Xinjiang People’s Publishing House – 新疆人民出版社 in February 2012, “Love book (Ishiqname)” published by Xinjiang University publishing house – 新疆大学出版社 in 2011.
Some of his poems on the internet:
| Oh, Fathers!
Poet: Abdurehim Abdulla All the poets talk of mother. Do you not remember your fathers? They are such fathers. That even tigers might envy. They are such fathers. That many beauties admired them Sharp knives ready to strike. If any betrayer should appear. Always wading through water in boots They have seen much suffering and disaster. They have used horse´ s bits to drink from Crossed every mountain and plain. At the tips of their spears a bright star On their swords dawn´ s flame Their love for their country shields them from arrows. Under their feet waves of blood. The slain lie in the desert The sky wept down tears. Tamarind bushes welcomed them. Lions and tigers were their coffin bearers. We are known as dancing youths. Oh, fathers martyred in war. We are grateful for needles. And forget the arrows of battle. Epics are written for rifles. But the sword created the world. When mother gave me bread from the oven My father fought in battle to give me freedom. Mother gave me a cotton shirt. Father gave me his battle flag. When I fell down mother cried Father picked me up and put me back on my horse. He trained me well to withstand hardship. So as not to be abused by my enemies. In the shade mother sings a lullaby In mother´ s arms I close my eyes Father sings in the threshing ground Like a king who has captured a city. Conscience is calling my father. Mother is worrying about the family. The people´s desires form a volcano in my father. A river of tears, him in a boat. He traces of a thousand youths´ labour Is on each callous on his hands. My every smile an endless debt To the knife and bow he carried. I am known as a party boy. Oh, dear father martyr of battles. ♣♣♣♣♣♣ |
ئاھ، ئاتىلار !
ئابدۇرېھىم ئابدۇللا ھەممە شائىر «ئانام»لا دىدى، ئاتىلىرى يوقمىكىن ئەستە. ئۇلار شۇنداق ئاتىلار ئىدى، يولۋاسنىمۇ قويغان ھەۋەستە. ئۇلار شۇنداق ئاتىلار ئىدى، نى گۈزەللەر بولغانتى شەيدا. خەنجەر بولۇپ قادىلار ئىدى، بولسا مەلئۇن ھەر جايدا پەيدا. دائىم ئۆتۈك بىلەن سۇ كېچىپ، كۆردى نى-نى دەردۇ بالالار. ھەتتا يۈگەن بىلەن سۇ ئىچىپ، كەزمىدىمۇ تاغۇ-دالالار. نەيزىسىنىڭ ئۇچىدا چولپان، قىلىچىدا تاڭنىڭ يالقۇنى. ۋەتەن ئىشقى ئوقلارغا قالقان، ئايىغىدا قاننىڭ دولقۇنى. تالاپەت يەپ چۆللەردە قالسا، ئاسمان يىغلاپ تۆكمىدىمۇ ياش. يۇلغۇنزارلار قوينىغا ئالسا، شىر-يولۋاسلار تاۋۇتقا قولداش. بىز ئاتالدۇق تانسىدا يىگىت، ئاھ، ئاتىلار جەڭلەردە شەھىت. يىڭنىلەرگە رەھمەت ئوقۇلدى، جەڭگاھ بىلەن ئۇنتۇلدى ئوقيا. كۆسەيلەرگە داستان پۈتۈلدى، قىلىچ بىلەن يارالدى دۇنيا. توقاچ بەرسە ئانام تونۇردىن، ئەرك بەرگەن ئاتام جەڭلەردە. كۆڭلەك بەرسە ئانام ماتادىن، بايراق بەردى ئاتام زەپەردە. مەن يىقىلسام ئانام يىغلىدى، ئاتام سىلكىپ مىندۈردى ئاتقا. جاپالاردا راسا تاۋلىدى، خار قىلماي دەپ ياۋلارغا-ياتقا. سايىلەردە ئانام ئەللىيى، مەن قۇچاقتا، كۆزۈم ئۇيقۇدا. خامانلاردا ئاتام لاي-لەيى، شەھەر ئالغان شاھتەك تۇيغۇدا. چىللاپ كەتتى ئاتامنى ۋىجدان، ئانام قالدى ئۆينىڭ غېمىدە. ئەلنىڭ غېمى ئاتامدا ۋولقان، يېشى دەريا، ئۆزى كېمىدە. مىڭ يىگىتنىڭ ھىممەت لەرزى بار، قولىدىكى ھەر بىر قاداقتا. ھەر كۈلكەمنىڭ پۈتمەس قەرزى بار ئۇ ئىشلەتكەن خەنجەر، ساداقتا. مەن ئاتالدىم بەزمىدە يىگىت، ئاھ، جان ئاتام جەڭلەردە شەھىت. ♣♣♣♣♣♣ |
سۇنۇق قىلىچ
Broken Sword
Abdurehim Abdulla
ئابدۇرىھېم ئابدۇللا
ئاستىمدا شارقىراپ دەريا ئاقىدۇ ،
ئېشىپ بارماقتىمەن بىر تىك داۋاندىن.
ئالدىمدا بىر سۇنۇق قىلىچ ياتىدۇ،
بىلمەيمەن يادىكار قايسى زاماندىن.
قىلچنىڭ يېرىمى تۇپراق ئاستىدا ،
يېرىمى ئالماستەك تۇرىدۇ پارقىراپ .
بۇ قەدىم جەڭلەرنىڭ يالدامسىنى ،
ھاياجان ئىلكىدە ئالدىم ئاۋايلاپ .
تىترىدى قوللىرىم ، تونىدى يۈرەك ،
ھىلال ئاي ئەگمىسدەك ئەگرى قىلىچنى .
زاتىمنىڭ ھىدلىرى كەلدى گۈپۈلدەپ ،
بىلمىدىم قاي ھالدا نەپەس ئېلىشنى .
قىلچنىڭ بىسىدا قۇياش جىلۋىسى ،
بالقىيدۇ ئىپتىخار ،بالقىيدۇ زەر نۇر .
جاراڭلاپ سۇنغاچقا جەڭدە ئارمانسىز ،
سۈزۈك سۇنۇقىدا كۈلىدۇ غورۇر .
تاۋلانغان بۇ قىلىچ ئېگلمەس بولۇپ ،
جەسۇرلار ۋەتىنىنىڭ ئوچاقلىردا .
قەسەم سۈيى ئىچكەن چىقىپ ئوچاقتىن ،
ئاھۇ كۆز مەدەتكار بۇلاق بويدا.
كەلتۈرگەن قىلچنى بۇ تىك داۋانغا ،
ۋەتەننىڭ سۆيگۈسى جەڭلەرگە چىللاپ .
سۇنغان چېغدىمۇ رىشتى ئۈزۈلمەي ،
تەۋەرۈك تۇپراقنى ئاپتۇ قۇچاقلاپ .
ئويلىدىم شۇنداقمۇ قىلچلار بار ئىكەن ،
بىر قېتىم قېنىدىن چىقالمايدىغان.
باسسا ياۋ ۋەتەنگە پاسكىنا ئاياغ ،
قىساس قەھرى بىلەن چاقنىمايدىغان.
خىيالچان تىكىلدىم سۇنۇق قىلچىقا ،
ئەينەكتەك تېندىن كۆرۈندى جەڭگاھ .
بۇ قىلىچ شىر سۈپەت بىر ئەر قولىدا ،
دۈشمەنگە ۋەيلۇندىن بەرمەكتە دەرگاھ .
چىقىدۇ شىۋىرغان ئوق ئۈزسە ساداق ،
ئۈمىدنىڭ زەرىدە قالقان قالتىرار .
تەككەندە گەجلەشكەن ھەر بىر قىلىچقا ،
بۇ قىلىچ بىسىدىن چاقنار يالتىرار.
ئاھ قىسمەت ،بۈگۈن مانا سۇندى ئۇ قىلىچ ،
جەڭگاھنى لەرزىگە سالدى شۇ سادا .
تاغلاردىن تاغلارغا ئۇرۇلدى ئەكسى ،
ھەر تاغدا بىر قىلىچ سۇنغاندەك گويا.
قۇياشمۇ قارايدۇ سۇنغاندا قىلىچ ،
زەپەرنىڭ يۈزگە تارتىلدى نىقاپ.
باتۇر ئات ئۈستىدىن غۇلدى باشسىز ،
كىشنىدى دۇلدۇلى زارلىق جىلغىدا .
قېنى ئۇ باھادىر ، قاردىم كۆككە،
قېنى ئۇ قىلىچقا مۇناسىپ ئەرلەر ؟
قۇياشتىن، نۇرلاردىن ئىزلىدىم ئۇنى ،
ئۇنىڭدەك ئوغلاننى يۇتمايدۇ يەر دەپ .
خەيرىھاھ ، قىياھقا ئايلىنپتۇ ئۇ،
قىلىچنىڭ دەستىسى قاپتۇ ئىلكىدە.
تەنتەنە قىلىدۇ ئەرلىك تەسۋىرى ،
مەرمەردەك يالتىراپ تۇرغان چېھرىدە .
يىگىتنىڭ بوينىدىن تەپچىگەن قانلار ،
دەرياغا ياقۇتتەك چۈشەر تامچىلاپ .
ئۇقچىدى يۈزۈمگە دەريانىڭ سۈيى ،
بىلدىمكى ئۇ مېنى بارماقتا چىللاپ .
